-پاسخ آیت الله سیستانی درباره لباس مشکی در محرم وصفر
-پاسخ آیت الله خامنه ای درباره افطار کردن با تربت امام حسین علیه السلام
-دست زدن همراه با شادي و خواندن و ذكر صلوات بر پيامبر اكرم و آل او(ص) درجشن هايي كه به مناسبت ايام ولادت ائمه(ص) و اعياد وحدت و مبعث برگزار مي شود چه حكمي دارد؟ اگر اين جشن ها در مكانهاي عبادت مانند مسجد و نمازخانه هاي ادارات و يا حسينيه ها برگزارشوند، حكم آنها چيست؟
-پاسخ آیت الله شبیری زنجانی درباره جشن عروسی در ماه محرم وصفر
-پاسخ آیت الله مکارم شیرازی درباره اصلاح و آرایش در ماه های محرم و صفر
-پاسخ آیت الله روحانی درباره جنگ عایشه با امیرالمؤمنین (علیه السلام) از همه گناهان بدتر بود
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز روز عید غدیر
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز عید غدیر
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران
-پاسخ آیت الله وحید خراسانی درباره سیگار کشیدن در ماه رمضان

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:9563 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

با توجه به اختلاف فهم ها و قرائت هاي مجتهدان و مفسران از كجا بدانيم چه تفسير و فهمي درست است؟

اختلاف فهم و برداشت مجتهدان و مفسران بر اساس مقدماتي است كه در اختيار آن ها قرار دارد. بديهي است كه هر مجتهد يا مفسري با اتكا به استدلالي خود، فهم خويش را درست مي داند اما تشخيص اين كه كدام نظر درست و موافق با واقع است، از عهدة افراد غير متخصص خارج است. در اين صورت مقلد بايد به نظر مجتهد خود عمل كند و وظيفه اي بيش از اين ندارد زيرا با چه ملاك و ميزاني مي خواهد نظر درست را كشف كند؟ او كه با مباني فقه واصول آشنا نيست و نمي تواند نظر يك مجتهد را بر نظر ديگري ترجيح دهد. در تفسير نيز چنين است. ما مي توانيم نظريات مختلف مفسران را در مورد آيه اي مطالعه كنيم ولياظهار نظر در مرود آن ها يا اختيار و ترجيح يك نظريه از عهدة ما خارج است چون يك كار تخصصي است كه آشنايي با صرف و نحو و تسلط بر آيات و بررسي احاديث و روايات و آشنايي با

قواعد اصول در جمع بندي بين ايات و تخصيص و مطلقات و تقييد عمومات و غيره را مي طلبد. اينامر دقيقاً مانند بيماري است كه نظريات مختلف پزشكان را دربارة بيماري اش مي شنود.

بديهي است كه مريض نمي تواند درستي يك نظريه را اعلام نمايد. در اين موارد به كارشناس و پزشك حاذق تر رجوع مي كنند و همان را ملاك عمل قرار مي دهند. در معارف ديني نيز چنين است. در حوزة عمل، مقلد به مجتهد خود رجوع مي كند و طبق نظر فقهي ايشان عمل مي نمايد. در حوزة نظري نيز تا وقتي كه به حد تشخيص و تمييز نرسيده، براي همة نظريات احترام قائل است. تشخيص اين كه كدام نظر صحيح يا غلط است، در حوزة صلاحيت عالمان مربوط به آن علوم است.







مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.